GİRİŞİMCİLİK TÜRLERİ
1.İç Girişimcilik-Dış Girişimcilik
İşletme içinde girişimciliğe ortam sağlayan yapı, iç girişimciliktir. Bunun dışında kalan girişimcilik ise dış girişimcilik olarak adlandırılmaktadır. İç girişimciler; yeni yatırımları, buluşları, fikirleri ve davranış biçimlerini geliştirip bu yenilikleri işletmenin her biriminde kullanabilen kişilerdir. İç girişimci, kurulmuş işletmelerin yönetiminde, satışta ya da üretimde yeni ve değişik yöntemleri.
İç girişimciliğin başlıca konuları şu şekilde sıralanabilir:
- Riskli girişimleri dikkate almak
- Ürün ve hizmetlerde yenilik yapmak
- Üretim sürecinde yenilikler yapmak
- Kendini yenileme
2.Kadın Girişimciliği
Kâr amacı güderek ekonomik mal veya hizmet üretmek ya da sadece pazarlamak için; üretim faktörlerini sistemli bir şekilde bir araya getiren, girişimlerinin sonucunda doğabilecek risklere katlanan ve aynı zamanda bu riskleri yönetebilen kadınlara kadın girişimci adı verilir.
Kadın girişimcileri ayrıca;
-Ev dışı bir mekânda, kendi adına kurduğu bir veya birkaç iş yeri olan,
-Bu iş yerinde tek başına veya istihdam ettiği diğer kişilerle çalışan ve işin sahibi olması sıfatıyla ortaklık kuran,
-Herhangi bir mal veya servisin üretilmesiyle ilgili faaliyetleri yürüten, bu mal veya servisin dağıtım, pazarlama ve satışını yapan ya da yaptıran,
-İşi ile ilgili iletişim kurması gereken kişi, örgüt, kurum ve kuruluşlarla kendi adına iletişim kuran,
-İş sürecinin örgütlenmesi, mal ve hizmet üretiminin planlanması, iş yerinin işletilmesi, kapatılması veya işin geliştirilmesi konusunda kendisi karar veren,
-İşinden elde ettiği kazancın yatırım ve kullanım alanları üzerinde söz sahibi olan kadındır.
Kadınlara ait girişimlerin giderek çoğalmasını çeşitli nedenlere bağlamak mümkündür. Bu nedenler;
a. Sosyo-kültürel altyapıdaki değişim sonucu günümüzde çok sayıda kadının çalışma hayatına girmesi ve öğretim düzeylerinin yükselmesi.
b. Yönetimin orta kadrolarında bulunan kadınların, çalıştıkları şirketlerde personel azaltma politikası izlenmesi endişesi ile bir gün işlerini kaybedebilecekleri düşüncesi ve dolayısıyla kendi kendilerinin patronu olmayı arzulamaları,
c. Başarılı kadın girişimcilerin sayısının artması ile örnek alabilecekleri kişilerin çoğalması
ç. Avrupa Birliği (AB) ve kamu fonlarından kadınlara sağlanan teşviklerin artması olarak açıklanabilir.
3.Sosyal Girişimcilik
Sosyal girişimcilik; işletmelerin toplumsal ve çevresel konuları operasyonlarıyla ve paydaşlarıyla olan etkileşimleriyle bütünleştirmeleridir. Bir başka tanıma göre ise herhangi bir organizasyonun hem iç hem de dış çevresindeki tüm paydaşlara karşı etik ve sorumlu davranması, bu yönde kararlar alması ve uygulamasıdır.
4.Kamu ve Özel Sektör Girişimciliği
Girişimciler kamu girişimcileri ve piyasa ekonomisi içinde yer alan girişimciler olarak da ayrılabilir. Kamu girişimcileri, genellikle katı bütçe kısıtlamalarıyla ve siyasî otoritenin kararlarına bağlı olarak çalışır.
Özel girişimciler ise ekonomi alanında girişimlerde bulunan kişi ya da kuruluşlara denir. Girişimcilikte dinamizm boyutunun, ekonomik kalkınmada çok büyük önemi vardır.
5. Fırsat Girişimciliği ve Yaratıcı Girişimcilik
a. Fırsat girişimciliği: Pazardaki fırsatları görerek ya da potansiyel fırsatları sezinleyerek var olan bir mal veya hizmetin pazara yeterince ya da istenilen kalitede sunulamaması veya pazarda hiç olmaması nedeniyle ortaya çıkan girişimciliktir.
b. Yaratıcı girişimcilik: Yeni bir düşüncenin, buluşun ya da var olan bir mal veya hizmetin; tasarım, fiyat, kalite gibi yönlerden iyileştirilerek kâr elde edilecek biçimde pazara sunulmasını sağlayan girişimciliktir.
Yatırımcı girişimcilik (Bireysel / kişisel girişimcilik): Sanayileşme sürecinin başlangıcında görülen bir girişimcilik tipidir.
Paylaşımcı/katılımcı girişimcilik: Sanayileşmenin gelişmesi ile birlikte işletme içinde iş bölümü ve uzmanlaşma artmıştır. Finansman, üretim, pazarlama, araştırma vb. yeni görevler ve işlevler doğmuştur.
Yönetici tipi girişimcilik: Yatırıma dayalı girişimcilik tipinde deneyime dayalı yöneticilik bilgisi yeterli olurken, zamanla işletme yönetim ve sorunlarının bilimin konusu olmasıyla, eğitilmiş yöneticiler yetişmeye başlamıştır.
Bilişimci girişimcilik: Bilgi toplumunda bilişim teknolojisinin bilgi üretimini hızlandırması sonucu bilginin hem hacmi hem de önemi artırmıştır.
Sanal girişimcilik: Sanal girişimcilik, 1995 yılından sonra İnternet kullanımının artmasıyla ortaya çıkan, ticaretin elektronik ortamda yapılması kavramıdır. Diğer bir ifadeyle sanal girişimcilik mal ve hizmetlerin üretim, tanıtım, satış, sigorta, dağıtım ve ödeme işlemlerinin bilgisayar ağları üzerinden yapılmasıdır.